Różnica między PP i PVC pod względem wyglądu i faktury może być znacząca; PP jest w dotyku stosunkowo twardy, a PVC stosunkowo miękki.
PP to żywica termoplastyczna otrzymywana w procesie polimeryzacji propylenu. Występuje w trzech konfiguracjach: izochronicznej, nieregulowanej i interchronicznej, a produkty izochroniczne są głównymi składnikami produktów przemysłowych. Polipropylen obejmuje również kopolimery propylenu i niewielkiej ilości etylenu. Zazwyczaj jest to półprzezroczyste, bezbarwne, bezwonne i nietoksyczne ciało stałe.
Cechy: nietoksyczny, bezsmakowy, o niskiej gęstości, wytrzymałości, sztywności, twardości i odporności termicznej lepszej niż polietylen niskociśnieniowy, może być stosowany w temperaturze około 100 stopni Celsjusza. Dobre właściwości elektryczne i izolacja wysokoczęstotliwościowa są odporne na wilgoć, ale stają się kruche w niskich temperaturach, nieodporne na zużycie, podatne na starzenie. Nadaje się do produkcji ogólnych części mechanicznych, części odpornych na korozję i części izolacyjnych.
PVC to jeden z największych na świecie producentów wyrobów z tworzyw sztucznych. Tania i szeroko stosowana żywica polichlorku winylu (PVC) występuje w postaci białego lub jasnożółtego proszku. W zależności od przeznaczenia, do tworzyw PVC można dodawać różne dodatki, a tworzywa PVC charakteryzują się zróżnicowanymi właściwościami fizycznymi i mechanicznymi. Dodanie odpowiedniego plastyfikatora do żywicy polichloroetylenowej pozwala na uzyskanie różnorodnych, twardych, miękkich i przezroczystych produktów. Gęstość czystego PCC wynosi 1,4 g/cm³, a gęstość plastyfikatorów i wypełniaczy PCC wynosi zazwyczaj 1,15–2,00 g/cm³. Twardy polichlorek winylu (PVC) charakteryzuje się dobrą wytrzymałością na rozciąganie, zginanie, ściskanie i uderzenia i może być stosowany samodzielnie jako materiał konstrukcyjny.
Czas publikacji: 03-11-2020